πληροφορίες

Το Λέχοβο είναι ορεινή κωμόπολη, έδρα της ομώνυμης κοινότητας και ανήκει στο νομό Φλώρινας. Έχει πραγματικό πληθυσμό 1.227 κατοίκους.

Το Λέχοβο βρίσκεται 60 χλμ νότια της Φλώρινας κοντά στα σύνορα του νομού Φλώρινας με τους νομούς Καστοριάς και Κοζάνης και είναι χτισμένο στους πρόποδες του όρους Βέρνου (ή Βιτσίου), ύψους 2.128 μ. Από την κωμόπολη διέρχεται η επαρχιακή οδός Αμυνταίου - Καστοριάς και απέχει 40 χλμ από την Καστοριά και 32 χλμ από την Πτολεμαΐδα.

Αποτελεί ανεξάρτητη κοινότητα του νομού Φλώρινας από το έτος 1917 μέχρι σήμερα. Διοικητικά ανήκε στο βιλαέτι Μοναστηρίου, στο σαντζάκι Κορυτσάς και στον καζά Καστοριάς μέχρι το 1914, από το 1914 έως το 1927 στον Ν. Φλωρίνης και στην υποδιοίκηση Καστοριάς. Από το 1927 έως το 1941 ανήκε στον Ν. Φλωρίνης και στην επαρχία Καστοριάς, το 1941-42 στον Ν. Καστοριάς και στην επαρχία Καστοριάς, ενώ από το 1942 μέχρι σήμερα στον Ν. Φλωρίνης.

Ο πληθυσμός του ανέρχεται σε 1279 κατοίκους. Μέχρι το 1980 στην κοινότητα Λεχόβου ανήκε και ο οικισμός Χειμαδιό, ο οποίος στη συνέχεια εγκαταλείφθηκε από τους κατοίκους.

Εκκλησιαστικά ανήκει στην Ιερά Μητρόπολις Καστορίας. Αστυνομικά και δικαστικά υπάγεται στις υπηρεσίες του νομού Καστοριάς.

Ίδρυση – Όνομα

Το χωριό ιδρύθηκε γύρω στο 1600 από κυνηγημένους αγωνιστές που μετείχαν στο επαναστατικό κίνημα του μητροπολίτη Τρίκκης Διονυσίου του αποκαλούμενου Σκυλόσοφου (1540-1611). Ο αρχικός αυτός οικισμός ονομαζόταν Καντίλ-Κιόι, που σημαίνει το "χωριό με το καντήλι". Σταδιακά αυξήθηκε πληθυσμιακά και μετονομάστηκε σε Λέχοβο. Αρχικά, οι κάτοικοι ήταν ελληνόφωνοι (υπήρχε ελληνόφωνη συνοικία) και αρβανιτόφωνοι, αλλά σταδιακά επικράτησε η αρβανίτικη διάλεκτος^[2]. Σημαντική αύξηση του πληθυσμού υπήρξε στα χρόνια του Αλή Πασά από κατοίκους της Ηπείρου και του Σουλίου που κατέφυγαν εδώ. Κατά την Επανάσταση του 1821 πολλοί Λεχοβίτες αγωνίστηκαν προσφέροντας στον αγώνα^[3].

Προέλευση ονομασίας

Έχουν προταθεί δύο εκδοχές για την προέλευση του τοπωνυμίου Λέχοβο:

• Από την θέση Λέλοβα Σουλίου, δεδομένου πως αρκετές οικογένειες προέρχονται από το Σούλι και τα Παρασούλια.
• Από την περιοχή Λέχοβα Κορινθίας, διότι στα χρόνια της τουρκοκρατίας εγκαταστάθηκαν στο χωριό αρκετές οικογένειες νομάδων από την Κορινθία.

Μετονομασία

Το 1951 το ελληνικό κράτος με βασιλικό διάταγμα μετονόμασε την Κοινότητα Λεχόβου σε "Κοινότητα Ηρωικού" για να τιμήσει την προσφορά του χωριού στους εθνικούς αγώνες.

Όμως, οι κάτοικοι αντέδρασαν στην μετονομασία, με αποτέλεσμα το 1953 με νέο βασιλικό διάταγμα να επανέλθει η αρχική ονομασία "Λέχοβο", που παραμένει μέχρι σήμερα.